دانلود آهنگ مهدین به نام حس
متن آهنگ مهدین حس
───├ ● ♬♩♫♪♬ ● ┤───
اینترو:
هیی...
چقدر این روزا به من بد گذشتو رفت
یه حس بدی تومه مثه درد و رنجو غم...
گیر افتادم وسط هرجو مرجو جنگو
شاید دیگه وقتشه منم این شهرو ترک کنم...
یه حس عجیبی تو عمقه سینمه
دیگه چشام واسه بغضه گلوم غر نمیزنه...
اینجا سایه هام جای زخمامو لو نمیدنش
انگاری تمومه بدبیاریا قفل این تنه...
ورس یک :
زیره این آسمونه بی کران من...
کناره قبره آرزوهام چمبره زدم
دیگه تاثیری نداشت هرچی هم عربده زدمو...
فهمیدم مرهمه حال بدم اشکمه فقط
فهمیدم یأس منو محاصره کرد از همه طرف...
تو قبر میفتادم برمیداشتم یه قدم به عقب
فهمیدم تنها راه خلاص شدن خندمه فقط و...
همون لحظه با صدای بلند قهقهه زدم
از کی این خنده های تلخ با منه...
چقدر دیر فهمیدم این همه زخم دارم هیییی
میسوزه وجودمم سرتاسرشو...
بی آرزو موندن واسه روحم زجر آوره
یه حس جدیدی به هِم اضافه شد...
ازون موقع میشنوم تو سرم یه صدای گنگ
که میگه نمیاد هیشکی واسه نجات تو...
پس دیگه خودت تنها باید بسازی یه راه نو
یه حس غریبی رو دارم به اینجا...
این صدا توی سرم دیگه منو راحت نمیزاشت
حتی روزامم که شب میشه من خوابم نمیاد...
انگار هیشکی منو توی شهرم واقعا نمیخواست
چه قَدَر تنهام، من چقدر غریبم...
دوستامو از روز کمک خواستن فعلا ندیدم
همین تازگیا از کنارم عشقم پرید رفت...
همونکه میگفت تا آخرش پیشتم عزیزم
گناه من چی بود تو این شهره کوچیک...
که همه لحظه ها برام شد بی مزه،روتین
این آدما بَره رو با خنده رشد میدنو...
چند وقت دیگه جلوشن با پیشبنده خونی
یه حس نفرت دارم به همه من ای کاش...
آروم بگیرمو دور شه از اطراف من شیطان
اما هرچقدر ازین شهرو اهلش دور شم...
داره بیشتر میشه هرروز امثال من ای داد
ورس دو :...
هنوزم یه صدایی رو میشنوم تو سرم
هنوز نفس میکشم، یه نشونه از، بودنم...
هنوز محکم زخمامو با گره ی کور میبندم
تا بخاطر ترحم دیگه به هیچکس رو ندم...
هنوزم پیش همه یه غریبِ آشنام
هنوزم، یه راوی ام، که همیشه داستان...
خفته توی حنجره ی تاریکو سوزناکش
که گوشا هم میلرزه با صدا مهیبه تارهاش...
یه حسی میگه دیگه بیخیال همه شمو
یه گوشه یه زندگی جدید شکل بدم...
یه حسی میگه انتقام بگیر از همه شهرو
تقاص پس بده هر کسی بودش ضده من...
تو سرم پر شده از شک و تردید
گاهی دوست دارم بکنم پوست شهرو زخمی...
گاهی میخوام وسط خیابون دراز بکشمو
داد بزنم بگم تو این شهر کی منو فهمید...
نه، دیگه نمیتونم مثل قبل
رفتارامو با بقیه شهر وفق بدم...
نه دیگه نمیتونم مثل قبل
به هرکی که میشناسم ارزش بدم...
من همینم دیگه با همه وجود خودمم
خط میزنم اونایی رو که همش رو مخمن...
میسازم یه خونه که دوره ازین شهرو
دیگه نمیتونه کسی بگیره آرزومو ازم...
یا، اصن میمونم تو این شهر
تا بگیرم انتقام کشتن آرزومو...
اینا همونا بودن که جلو چشام کشتنشو
دست گذاشتن رو شونمو بهم گفتن آرزو کن...
من که از دست دادم همه چیمو اما خب
نمیزارم سره کَسی دیگه این بلا بیاد...
هوا منم کسی نداشت میدونم چطوره اما
مرامه منو ساخته خب همین بی مرامیا...
آترو:
جنگیدم با سرنوشت با دست خالی...
گفتم رد میشم از هرچی سره راهم بزاری
میگفت بهم نمیزارم حتی راحت بخوابی...
یه کار میکنم همش به فکره آینده باشی
من همین الان ایستادم وسط این شهر...
با صدای پره بغضم نعره میکشم
دارم تکرار میکنم دیگه همه بشنون...
من حتی از آرزوهای مردم دست نمیکشم
───├ ● ♬♩♫♪♬ ● ┤───
دیدگاه خود را بگذارید